HAYRİ TEKELİOĞLU
Turnuvanın ilk oynayan grubundaydım ben. Sonraları yaş grubu git gide düşürüldü. İki yaş grubuna ayrıldı. Trabzonspor’un oyuncusuyduk biz. Bizimle birlikte lisanslı olmayan dışardan çocuklar da katılabiliyordu turnuvaya. Zaten amaç burada yeni yetenekleri bulmak, keşfetmek, onlara kendilerini göstermek için bir fırsat vermekti.
Altın Kolye bu turnuvanın sembolü oldu tabi ama asıl amaç o olumlu atmosferden faydalanmaktı. Faydalanıldı da. Oradan Trabzonspor’a çok sayıda oyuncu katıldı.
Ziya Bey sahası tarihe tanıklık etmiş bir sahadır.
Herkes erkenden gelirdi turnuvayı izleyecek yer bulabilmek için. Onganlar’ın bahçe duvarına çıkılırdı iyi bir seyir için. Büyük bir keyifti. Büyük bir sinerji oluşuyordu. Trabzon’un bütün futbolla ilgilenen insanlarının buluşma noktası oluyordu turnuva.
O dönemler bunu yaşayanlar iyi bilir, Trabzon futboluna büyük katkıları olmuştur Altın Kolye Turnuvası’nın. Yeniden hatırlanması güzel olacak. Bununla da kalmamak gerek. Altyapısını iyi oluşturup devamlılığını sağlamak gerek. Bizler o günleri özlüyoruz. Bugün oynayan değil de oynatan tarafta olmaktan mutluluk duyarız.
ANI
Turnuva sonunda finale kaldık. Finale kaldığımız rakip takım da güçlüydü. Hepsi arkadaşımızda zaten. Trabzonspor genç takımında oynayan guruptuk. O akşam kampa girdik. Müsabakada ise hakem gazabına uğradık. Hakem Faruk Poyraz’dı (Leyla Faruk). Golümüzü ve penaltımızı vermedi. Kalecimiz İhsan Derelioğlu sahayı terketti. Ben de onu yalnız bırakmadım. Zaten beş kişi oynuyoruz. İki kişi çıkınca maç iptal oldu. Bu hareketimiz nedeniyle Altyapı Sorumlusu Özkan Sümer tarafından uzaklaştırma cezası aldık. Aynı zamanda altyapı futbolcularıydık. Amatör Şubeler Sorumlusu Abdullah Beşir araya girerek bize af çıkartılmıştı ve tekrar kulübe dönmüştük.
Turnuvanın ilk oynayan grubundaydım ben. Sonraları yaş grubu git gide düşürüldü. İki yaş grubuna ayrıldı. Trabzonspor’un oyuncusuyduk biz. Bizimle birlikte lisanslı olmayan dışardan çocuklar da katılabiliyordu turnuvaya. Zaten amaç burada yeni yetenekleri bulmak, keşfetmek, onlara kendilerini göstermek için bir fırsat vermekti.
Altın Kolye bu turnuvanın sembolü oldu tabi ama asıl amaç o olumlu atmosferden faydalanmaktı. Faydalanıldı da. Oradan Trabzonspor’a çok sayıda oyuncu katıldı.
Ziya Bey sahası tarihe tanıklık etmiş bir sahadır.
Herkes erkenden gelirdi turnuvayı izleyecek yer bulabilmek için. Onganlar’ın bahçe duvarına çıkılırdı iyi bir seyir için. Büyük bir keyifti. Büyük bir sinerji oluşuyordu. Trabzon’un bütün futbolla ilgilenen insanlarının buluşma noktası oluyordu turnuva.
O dönemler bunu yaşayanlar iyi bilir, Trabzon futboluna büyük katkıları olmuştur Altın Kolye Turnuvası’nın. Yeniden hatırlanması güzel olacak. Bununla da kalmamak gerek. Altyapısını iyi oluşturup devamlılığını sağlamak gerek. Bizler o günleri özlüyoruz. Bugün oynayan değil de oynatan tarafta olmaktan mutluluk duyarız.
ANI
Turnuva sonunda finale kaldık. Finale kaldığımız rakip takım da güçlüydü. Hepsi arkadaşımızda zaten. Trabzonspor genç takımında oynayan guruptuk. O akşam kampa girdik. Müsabakada ise hakem gazabına uğradık. Hakem Faruk Poyraz’dı (Leyla Faruk). Golümüzü ve penaltımızı vermedi. Kalecimiz İhsan Derelioğlu sahayı terketti. Ben de onu yalnız bırakmadım. Zaten beş kişi oynuyoruz. İki kişi çıkınca maç iptal oldu. Bu hareketimiz nedeniyle Altyapı Sorumlusu Özkan Sümer tarafından uzaklaştırma cezası aldık. Aynı zamanda altyapı futbolcularıydık. Amatör Şubeler Sorumlusu Abdullah Beşir araya girerek bize af çıkartılmıştı ve tekrar kulübe dönmüştük.